Το Μηδέν μασκαρεμένο έχει μυστικό κρυμμένο / περίληψη:
Σ’ένα χωριό μοναδικό κατοικούν μονάχα αριθμοί, κι όλοι τους είναι πραγματικά ξεχωριστοί. Κι όμως, τη ζωή τους τη λες και βαρετή... Γιατί δεν ανταλλάσσουν ούτε μισή κουβέντα όσοι είναι μεταξύ τους διαφορετικοί. Κάθε αριθμός εκεί μιλάει μόνο στην οικογένειά του.
Σ’αυτό το αλλόκοτο χωριό ζει κι ένα ολοστρόγγυλο μηδενικό. Μα το Μηδέν δεν έχει δική του οικογένεια, και κανείς ποτέ δεν του μιλάει. Κι έτσι, μια μέρα το Μηδέν αποφασίζει να μασκαρευτεί, παρέα για να βρει, κι ανέμελο παντού να σουλατσάρει.
Τι θα συμβεί όταν τρυπώσει στα κρυφά απ’το μικρούλι Ένα ως το μεγάλο Εννιά;
Και πώς θ’αλλάξουν όλα ξαφνικά απ’τη δική του αθώα ζαβολιά;
Ένα αριθμοπαραμύθι για την αξία της φιλίας και το αγκάλιασμα της διαφορετικότητας, που μας υπενθυμίζει ότι στη ζωή το «όλοι μαζί» είναι πάντα πιο δυνατό, ενώ το «καθένας μόνος» είναι τόσο βαρετό, που προκαλεί ασταμάτητο χασμουρητό!
Στοιχεία βιβλίου:
Ιστοσελίδα: Πατήστε εδώ
Συγγραφέας: Σοφία Κλιάνη
Εικονογράφηση: Λιάνα Δενεζάκη
Ηλικία: Για παιδιά 4+ ετών
Σελίδες: 32 / Διαστάσεις: 21Χ29
Ημερ. έκδοσης: Φεβρουάριος 2017
ISBN: 978-618-5151-33-1
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
Ο άσπρος σκύλος με τα πολλά ονόματα / περίληψη:
Για ακόμη μια φορά ένας σκύλος βρίσκεται σε μια έκθεση φιλοζωικής ελπίζοντας πως θα βρεθεί κάποια οικογένεια να τον υιοθετήσει.
Όσο περνά η ώρα, ο σκύλος προσπαθεί να καταλάβει τι σημαίνει η υιοθεσία γι’ αυτόν.
Μοιράζεται τις ιστορίες του, τους προβληματισμούς και τις σκέψεις του με τα άλλα σκυλιά που είναι μαζί του, και τελικά απλώς περιμένει να περάσει η ώρα.
«Μια από τα ίδια» σκέφτεται... Είναι όμως έτσι;
Στοιχεία βιβλίου:
Ιστοσελίδα: Πατήστε εδώ
Συγγραφέας: Ξανθή Μαντέλα
Εικονογράφηση: Ντανιέλα Σταματιάδη
Ηλικία: Για παιδιά 5+ ετών
Σελίδες: 32 / Διαστάσεις: 21Χ29
Ημερ. έκδοσης: Φεβρουάριος 2017
ISBN: 978-618-5151-32-4
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
Η άποψή μου:
(γράφει η Λιάνα Τζιμογιάννη)
Νιώθω μεγάλη χαρά, όταν έρχονται στα χέρια μου βιβλία που απευθύνονται σε παιδιά και που έχουν κάτι να τους πουν, από το να τους δώσουν χαρά για λίγη ώρα, μόνο παρατηρώντας ζωηρές εικονογραφήσεις! Για τέτοια βιβλία θα μιλήσω σήμερα, τα οποία θεωρώ απαραίτητα για κάθε καιρό, πόσω μάλλον για τις καλοκαιρινές διακοπές των παιδιών (που συνήθως, επιστρέφουν "αλλαγμένα")!
Η Σοφία Κλιάνη όταν μεγαλώσει, θέλει να γίνει μικρή, όπως υποστηρίζει η ίδια (μπες στη σειρά, αγαπητή μου, προηγούμαι!)!!! Γνωρίζοντάς την πρόσφατα, μου θύμισε χαρούμενο παιδί και το παραμύθι της μεταδίδει αυτή τη χαρά! Το μασκαρεμένο μηδέν διαθέτει όμορφη εικονογράφηση από την αγαπημένη Λιάνα Δενεζάκη, υπόθεση που στέκει "μαθηματικά" και νοήματα που μένουν στα παιδιά.
Αρχικά υπέθεσα πως η συγγραφέας ήθελε να κάνει τα μαθηματικά να φαίνονται παιχνίδι. Σαφώς το παιδί μαθαίνει τους αριθμούς από το 0-10, όμως δεν είναι αυτός ο πρωταρχικός σκοπός της Σοφίας Κλιάνη. Καθώς οι αριθμοί δε μιλάνε μεταξύ τους στο Αριθμοχώρι, παρά μόνο στους δικούς τους (για παράδειγμα, το Ένα μιλά στο ένα του παιδί, το Οχτώ μιλάει μόνο στην οκταμελή οικογένειά του!), το Μηδέν δεν έχει κανένα να μιλήσει. Σας θυμίζει κάτι; Γιατί θα πρέπει το παιδί μας να μην επικοινωνεί με κάποιο άλλο, μόνο και μόνο επειδή μοιάζει διαφορετικό; Γιατί σήμερα -πιο πολύ από ποτέ- απομονώνουμε έναν άνθρωπο, κάνοντάς τον να νιώθει ανεπιθύμητος; Γιατί δε μπορούμε να είμαστε όλοι φίλοι μεταξύ μας; Ακριβώς όπως έπραξε το Μηδέν: θέλοντας λοιπόν, να ξεφύγει από τη μοναξιά και να αποκτήσει φίλους, μασκαρεύεται ως Οχτώ. Η απόπειρά του αυτή στέφεται με επιτυχία και έκτοτε, όλοι οι αριθμοί γίνονται φίλοι μεταξύ τους. Με αυτή την ιστορία λοιπόν, η συγγραφέας μάς αποδεικνύει πόσο σημαντική είναι η φιλία με όλους, ακόμα κι αν είσαι διαφορετικός! Μπορεί να είσαι ένα Μηδέν και να μην αξίζεις τίποτα όμως, βάζοντας το Ένα δίπλα σου, γίνεσαι αυτόματα ένα Δέκα! Κανείς δεν επιθυμεί τη μοναξιά, ενώ όταν έχει φίλους, μπορεί να κάνει τόσα πολλά! Ειδικά στη σημερινή εποχή που όλα είναι δύσκολα για τα παιδιά, η συλλογικότητα και η συνεργασία αποτελούν θετικές έννοιες. Μόνο μαζί πετυχαίνουμε περισσότερα!
Η Ξανθή Μαντέλα μάς χαρίζει μια τρυφερή ιστορία. Ο σκυλάκος που δεν έχει ιδιοκτήτη και παρακαλά να τον υιοθετήσει κάποιος άνθρωπος, σαφέστατα συγκινεί. Απ'όσο θυμάμαι τον εαυτό μου, υιοθετούσα γατάκια και σκυλάκια που έβρισκα παραπεταμένα και φρόντιζα από χρυσόμυγες μέχρι σπουργιτάκια με σπασμένες φτερούγες. Επομένως, ήταν λογικό να ταυτιστώ με εν λόγω παραμύθι. Η συγγραφέας με ευαισθησία περιγράφει τις τυχόν απορίες, σκέψεις και επιθυμίες ενός σκύλου, αν βεβαίως αυτός ήταν σε θέση να μας μιλήσει (μη νομίζετε, τα ζώα πραγματικά μας μιλάνε και τα καταλαβαίνει μόνο όποιος τα αγαπά πολύ!)...
Παραθέτει δύο επίσης σημαντικά ζητήματα: την έννοια της υιοθεσίας (άρα δε θα έπρεπε να αγοράζουμε σκυλάκι, τη στιγμή που υπάρχουν τόσα μοναχούλια "ορφανά" στα φιλοζωικά ιδρύματα) και βεβαίως, καλλιεργεί στο παιδί την έννοια της υπευθυνότητας. Οι μικροί αναγνώστες αυτόματα αποκτούν μια σοβαρή ευθύνη, καθώς έχοντας ένα ζωάκι σπίτι τους, θα πρέπει να το ταίζουν, να το φροντίζουν ιατρικώς, να το κάνουν μπάνιο και να μην το αφήνουν παραμελημένο, παίζοντας μαζί του. Το να έχεις δικό σου ζωάκι δε σημαίνει μόνο παιχνίδι, δεν είναι μια κούκλα που θα παίξεις λίγο μαζί της και μετά θα την παρατήσεις! Είναι μια ζωούλα, που εκτός από αγάπη, έχει ανάγκη κι άλλα σημαντικά πράγματα. Είμαστε σε θέση να του τα δώσουμε; Αν ναι, τότε το μάθημα που θα πάρει το παιδί πρωτίστως από το βιβλίο της Μαντέλα και έπειτα πράττοντας, θα είναι σημαντικό και η συμβίωση με ζωάκι θα του διαμορφώσει το χαρακτήρα και την προσωπικότητά του. Μεγαλώνοντας μαζί του, το παιδί θα έρθει πιο κοντά στην έννοια "αγάπη", και θα το δείχνει όχι μόνο στα ζώα αλλά και στους ανθρώπους γύρω του.
Αρχικά υπέθεσα πως η συγγραφέας ήθελε να κάνει τα μαθηματικά να φαίνονται παιχνίδι. Σαφώς το παιδί μαθαίνει τους αριθμούς από το 0-10, όμως δεν είναι αυτός ο πρωταρχικός σκοπός της Σοφίας Κλιάνη. Καθώς οι αριθμοί δε μιλάνε μεταξύ τους στο Αριθμοχώρι, παρά μόνο στους δικούς τους (για παράδειγμα, το Ένα μιλά στο ένα του παιδί, το Οχτώ μιλάει μόνο στην οκταμελή οικογένειά του!), το Μηδέν δεν έχει κανένα να μιλήσει. Σας θυμίζει κάτι; Γιατί θα πρέπει το παιδί μας να μην επικοινωνεί με κάποιο άλλο, μόνο και μόνο επειδή μοιάζει διαφορετικό; Γιατί σήμερα -πιο πολύ από ποτέ- απομονώνουμε έναν άνθρωπο, κάνοντάς τον να νιώθει ανεπιθύμητος; Γιατί δε μπορούμε να είμαστε όλοι φίλοι μεταξύ μας; Ακριβώς όπως έπραξε το Μηδέν: θέλοντας λοιπόν, να ξεφύγει από τη μοναξιά και να αποκτήσει φίλους, μασκαρεύεται ως Οχτώ. Η απόπειρά του αυτή στέφεται με επιτυχία και έκτοτε, όλοι οι αριθμοί γίνονται φίλοι μεταξύ τους. Με αυτή την ιστορία λοιπόν, η συγγραφέας μάς αποδεικνύει πόσο σημαντική είναι η φιλία με όλους, ακόμα κι αν είσαι διαφορετικός! Μπορεί να είσαι ένα Μηδέν και να μην αξίζεις τίποτα όμως, βάζοντας το Ένα δίπλα σου, γίνεσαι αυτόματα ένα Δέκα! Κανείς δεν επιθυμεί τη μοναξιά, ενώ όταν έχει φίλους, μπορεί να κάνει τόσα πολλά! Ειδικά στη σημερινή εποχή που όλα είναι δύσκολα για τα παιδιά, η συλλογικότητα και η συνεργασία αποτελούν θετικές έννοιες. Μόνο μαζί πετυχαίνουμε περισσότερα!
Η Ξανθή Μαντέλα μάς χαρίζει μια τρυφερή ιστορία. Ο σκυλάκος που δεν έχει ιδιοκτήτη και παρακαλά να τον υιοθετήσει κάποιος άνθρωπος, σαφέστατα συγκινεί. Απ'όσο θυμάμαι τον εαυτό μου, υιοθετούσα γατάκια και σκυλάκια που έβρισκα παραπεταμένα και φρόντιζα από χρυσόμυγες μέχρι σπουργιτάκια με σπασμένες φτερούγες. Επομένως, ήταν λογικό να ταυτιστώ με εν λόγω παραμύθι. Η συγγραφέας με ευαισθησία περιγράφει τις τυχόν απορίες, σκέψεις και επιθυμίες ενός σκύλου, αν βεβαίως αυτός ήταν σε θέση να μας μιλήσει (μη νομίζετε, τα ζώα πραγματικά μας μιλάνε και τα καταλαβαίνει μόνο όποιος τα αγαπά πολύ!)...
Παραθέτει δύο επίσης σημαντικά ζητήματα: την έννοια της υιοθεσίας (άρα δε θα έπρεπε να αγοράζουμε σκυλάκι, τη στιγμή που υπάρχουν τόσα μοναχούλια "ορφανά" στα φιλοζωικά ιδρύματα) και βεβαίως, καλλιεργεί στο παιδί την έννοια της υπευθυνότητας. Οι μικροί αναγνώστες αυτόματα αποκτούν μια σοβαρή ευθύνη, καθώς έχοντας ένα ζωάκι σπίτι τους, θα πρέπει να το ταίζουν, να το φροντίζουν ιατρικώς, να το κάνουν μπάνιο και να μην το αφήνουν παραμελημένο, παίζοντας μαζί του. Το να έχεις δικό σου ζωάκι δε σημαίνει μόνο παιχνίδι, δεν είναι μια κούκλα που θα παίξεις λίγο μαζί της και μετά θα την παρατήσεις! Είναι μια ζωούλα, που εκτός από αγάπη, έχει ανάγκη κι άλλα σημαντικά πράγματα. Είμαστε σε θέση να του τα δώσουμε; Αν ναι, τότε το μάθημα που θα πάρει το παιδί πρωτίστως από το βιβλίο της Μαντέλα και έπειτα πράττοντας, θα είναι σημαντικό και η συμβίωση με ζωάκι θα του διαμορφώσει το χαρακτήρα και την προσωπικότητά του. Μεγαλώνοντας μαζί του, το παιδί θα έρθει πιο κοντά στην έννοια "αγάπη", και θα το δείχνει όχι μόνο στα ζώα αλλά και στους ανθρώπους γύρω του.
